Farabi panelinden notlar;

Farabi insanın varoluş temeli ve amacı konusunda önemli yaklaşımlarda bulunmuştur.İnsanın ebedi mutluluğa nasıl ulaşabileceğini esas alır.Yönetim teorisi üzerinde de durmuştur.Nasıl bir toplum, devlet  ve nasıl bir yönetici olması gerekir sorularına cevap aramıştır.Farabi ebedi mutluluktan da bahseder.Toplumların ve insanların mutlu olabilmesini cahili değerler olarak ortaya koyar.Ebedi mutluluk dışındaki mutlulukları esas alan toplumları cahil bir toplum olarak nitelendirir.Erdemle ebedi mutluluğa ulaşılabilineceğini savunur.Ona göre dört erdem biçimi toplumları gerçek anlamda ebedi mutluluğa ulaştırabilir.Bunlar; nazari erdemler,fikri erdemler,ahlaki erdemler ve ameli erdemlerdir.

Nazari erdemler; En temelde ve tabanda yatan erdemdir.Bilgilerin ve bilimlerin kazanılması doğa,matematik,metafizik, insan ve toplum bilimlerinden söz eder.Bu bilimlerin temel amacı varlığın hakikatini bilmemizi sağlar.Varoluşumuzu ortaya koyacaktır.Biz metafiziği incelediğimizde toplumla bu varlık arasındaki bağı görürüz der.Tanrı nasıl kendisinden başka bütün varlıkları yönetiyorsa toplumsal insanın amacı da bu dünyada ona benzer bir düzen oluşturmaktır.

Fikri erdemler: Ebedi mutluluğu kazandıracak olan erdemdir.Nazari bilgilerin sağladığı amacı gerçek belirli bir zamanda bu bilgileri var edebilmek için belirli şartları ve durumları keşfetme gücüdür.Bilmek yetmez gerçekleştirilmesine ilişkin bir güce gerek vardır.

Ameli erdemler; Çok iyi eğitim metotlarına sahip olmak gerekir.

Ahlaki erdemler; Karakter eğitimidir.Bu güçlere belirli ahlaki güçler yardım etmektir.

İşte bu dört erdem bulunuyorsa o toplum amacına ulaşmış toplumlardır der.

Ömer Ali Yıldırım'ın makalesinde de erdemsiz şehirlerle ilgili şu kısmı okumakta yarar vardır: "Farabi'ye göre erdemli şehir tek bir şehirdir ancak erdemsiz şehrin birçok türleri vardır.O bütün erdemsiz şehirleri ortak bir özellikle "cehalet"le nitelendirir. Fârâbî toplumların önüne konan sağlık, refah, cömertlik, büyüklük gibi hasletleri cahili iyilikler sayar. Bu tür iyilikler erdemli bir şehrin hedefi olamaz, bunları hedef alan şehir cahili bir şehirdir.Düşünürümüze göre demokrasilerdeki serbestiyet ortamı erdemsiz fikirlerin neşvü nema bulmasına ve yayılmasına ortam hazırlayacaktır. Böylesi bir ortamda süflî arzularının peşinde koşan insanların sayısı çoğalacak ve yönetimi ellerine alan başkanlarda kendi kurallarını halka benimsetemeyeceklerdir. Hatta bu tür toplumlarda yöneticiler iktidara gelmek için halkın çoğunluğunun desteğine ihtiyaç duyduklarından onların gayri ahlâki olan yaşam tarzlarına göz yumacaklardır. Fârâblı filozofa göre demokrasi kendi bünyesinde hazcılığın her türüne açıktır, her türlü arzu ve ihtiraslar kendisine burada tatmin imkânı bulabilir ve bu tür idari sistemlerde erdemli kimselerin yönetimi ele almalarına da müsaade edilmez. Bu tür yönetimlerin olumlu yönü ise yönetime gelmelerine izin vermedikleri erdemli insanlara yaşama hakkı tanımalarıdır.”